Budowa kościoła

Pierwsze msze św. były odprawiane w stodole PP. Wereszczyńskich. Gdy obowiązki Proboszcza w Strachówce przejął ks. Franciszek Góźdź przeniesiono je do remizy strażackiej.

W 1957 roku ruszyły przygotowania do budowy kościoła. 

Z tekstu w tygodniku katolickim "Zorza" pt. "Rozpalone światła" z dnia 14 czerwca 1970 roku

"(...) Przede wszystkim trzeba było kupić plac,a potem rozpocząć starania o zdobycie jakże potrzebnych funduszy na zakup materiałów budowlanych. Nie było to wszystko takie najprostsze. Wiadomo- ziemie tu liche, a gospodarstwa niewielkie. Z pieniędzmi było tu zawsze krucho. Większość prac wykonywali oczywiście społecznie,  a i sporo budulca dostarczyły okoliczne pola. Jednak krok za krokiem zbliżali się do wyznaczonego sobie  celu. 16 grudnia 1961 roku kościół doprowadzony został do użytku, a w kilka miesięcy później, w sierpniu 1962 roku, poświęcił go ks. bs Jerzy Modzelewski.(...)

"(...) Budowali go wszyscy. I mieszkańcy Strachówki i gospodarze z oddalonych o miedzę wsi: Szamocina, Rzeszotki, Ustronia, Osęki, Księżyków, Zofinina. Pracę zaczęto przed kilkunastu laty, wkrótce potem jak dekretem ks. arcybiskupa erygowana została nowa parafia Strachówka. Przedtem  tereny te podlegały administracyjnie parafii w odległym o 7 km Sulejowie. Tam też znajdował i znajduje się kościół, do którego uczęszczali mieszkańcy tych okolic. Wiosną i latem to jeszcze pół biedy. Ale słotną jesienią i długą zimą te 6-7 km rozciągało się w nieskończoność. Strachówkę i okoliczne wsie łączą z Sulejowem tylko polne dróżki i ścieżynki, które jakże często nie nadawały się do chodzenia. Można sobie więc wyobrazić radość z powołania nowej parafii. Jej zorganizowanie powierzono ks. Janowi Michałowiczowi. W tym pionierskim okresie nabożeństwa odbywały się początkowo w stodole Jana Wereszczyńskiego, a nieco później, kiedy obowiązki duszpasterskie przejął ks. Franciszek Góźdź w remizie miejscowej straży pożarnej. Prace nad budową kościoła ruszyły w 1957 roku. Kierował nimi ks. Franciszek Góźdź, mając do pomocy kilkunastoosobowy komitet społeczny, w skład którego m.in. wchodzili:  Jan Gadomski, Marian Kobusiak i Roman Ołdak ze Strachówki, Szymon Ołdak i Aleksander Kalinowski z Zofinina, Aleksander Zbrzeźniak z Szamocin, Czesław Lubaszka z Rzeszotek, Leon Laska z Ustronia, Wacław Dzięcioł  oraz Józef Czerwiński z Księżyków.(...) 

remiza z 1935 roku, służyła od 1952 roku mieszkańcom za kaplicę kościelną

kościół z 1961 roku

Budowę kościoła tak opisuje kronika parafialna i wspominają mieszkańcy:

Po ustępującym Proboszczu (Ks. J. Michałowiczu) obowiązki budowy kościoła przejął Ks. Franciszek Góźdź; były wikariusz parafii św. Teresy we Włochach.

Staraniem Ks. Proboszcza Goździa zakupiono dla parafii ogród od P. Dudzika w 19533r., łąkę od Bolesława Kokoszki w 1954r., ziemię orną od Ignacego Kokoszki w 1955r., ogród z ziemią orną od Wacławy Wereszczyńskiej w 1956r. (łącznie 2,38 ha).

W trosce o budowę kościoła Ks Proboszcz F. Góźdź przy pomocy parafian w 1952roku zgromadził materiał budowlany: wapno-56 ton, cegłę paloną 110 000 sztuk, drzewo na deski i stemple. Ponieważ dotychczasowe fundamenty były zbyt słabe, w lipcu 1953roku rozpoczęto umacnianie fundamentów. Inspekcja budowlana z województwa wstrzymała prace. Od września 1953 roku do grudnia 1956 roku czyniono starania o zezwolenie na budowę. Ostatecznie w czerwcu 1957 roku uzyskano zezwolenie na budowę nowego kościoła murowanego. Stare fundamenty zniszczono i na tym samym miejscu przystąpiono do budowy kościoła na nowych fundamentach według projketu inż. arch. mgr Mieczysława Piperka. Kamień węgielny i fundamenty nowego kościoła oraz plac kościelny poświęcił Ks. Biskup Wacława majewski 12 maja 1958 roku.
16 grudnia 1961 roku doprowadzony został kościół do użytku. 26 sierpnia 1962 roku o godz. 17.00 Ks. Biskup Jerzy Modzelewski dokonał poświęcenia nowego kościoła.
Kościół budowano staraniem Ks. Proboszcza Franciszka Goździa przy współudziale Komitetu Budowy Kościoła, parafian, sąsiednich parafii dekanatu oraz dekanatu: sochaczewskigo, Warki i przy pomocy Metropolitarnej Kurii Warszawskiej.
Majstrem budowy Kościoła był: Bronisław Radzki z Równego (prowadził roboty betoniarskie, zbrojeniowe, tynkarskie, murarskie, szklarskie, posadzkarskie). Roboty przy nim wykonywał Jan Ołdak ze Strachówki. Majstrem cisielskim był początkowo Wacław Zbrzeźniak z Bielan, później Stanisław Zbrzeźniak z Zofinina.
Robotę więźby dachowej o konstrukcji żelaznej i różne roboty ślusarskie wykonywał Henryk Siedlecki z Jadowa, roboty malarskie Ludwik Rudziński z Warszawy, roboty stolarskie Wacław Dzięcioł z Podksiężyk.